ΜΙΑ ΑΛΛΗ ΕΝΔΙΑΦΕΡΟΥΣΑ ΤΟΥΡΚΙΚΗ ΑΠΟΨΗ

O Metin Münir είναι Τ/Κ που ζεί και εργάζεται ως δημοσιογράφος στην Τουρκία για πολλά χρόνια. Θεωρείται ένας από τις πλέον επιφανείς δημοσιογράφους στην Τουρκία ο οποίος συνεργάστηκε κατά καιρούς με όλα τα μεγάλα συγκροτήματα ΜΜΕ εντός και εκτός Τουρκίας. Για χρόνια επίσης συνεργάζεται με έγκυρα έντυπα του εξωτερικού, όπως η Guardian και η Financial Times.
Το ελεύθερο και δημοκρατικό πνεύμα που κυριαρχεί στα άρθρα του εξόργιζε κατά καιρούς το τουρκικό κατεστημένο που τον κυνήγησε ουκ ολίγες φορές. Στο Κυπριακό οι απόψεις ήταν πάντα ειλικρινείς, καθαρές και εποικοδομητικές, γεγονός που του κέρδισε το μίσος του κατεστημένου στην Τ/Κ κοινότητα. Ο Μετίν Μουνίρ σχολίασε στις 13 Ιανουαρίου τις θέσεις που περιέλαβε η τουρκική πλευρά στο περιβόητο έγγραφο που διαβίβασε μέσω των Ηνωμένων Εθνών στην Ε/Κ πλευρά, σε άρθρο του στη Milliyet με τίτλο «Κύπρος: Τώρα τι θα γίνει;». Το αναρτώ γιατί θεωρώ ότι πρέπει να διαβαστεί καθώς δίνει την άλλη τουρκική άποψη:

«Όταν διάβασα τη δέσμη εισηγήσεων του Προέδρου Ταλάτ, την οποία υπέβαλε στον Ε/κ ηγέτη Χριστόφια και αυτός την απέρριψε, τότε αντιλήφθηκα ότι με τα μυαλά αυτά δεν πρόκειται να λυθεί η κυπριακή υπόθεση.

Συγνώμη, θα έπρεπε να πω ότι το αντιλήφθηκα για μια ακόμη φορά. Άλλωστε, ήδη γνώριζα ότι το κυπριακό πρόβλημα δεν επρόκειτο να λυθεί. Πλέον είμαι βέβαιος. Ο Χριστόφιας όταν έλαβε τη δέσμη, κάλεσε αμέσως τους αρχηγούς των κομμάτων, τα οποία εκπροσωπούνται στη Βουλή των Αντιπροσώπων, και τους μοίρασε τις εισηγήσεις αυτές. Ακολούθως, ανέφερε ότι η δέσμη αυτή δεν μπορεί να αποτελέσει βάση για συζήτηση. Δεν είναι διόλου δύσκολο να αντιληφθεί κανείς, μάλιστα και να του δώσει και δίκιο, τη συμπεριφορά του αυτή.

«Καταρχάς, οι εισηγήσεις δεν προβλέπουν τη σύσταση μιας ομοσπονδίας, αλλά τη σύσταση μιας συνομοσπονδίας, η οποία άλλωστε δεν βρίσκεται καν στο προσκήνιο. Η ομοσπονδία αποτελείται από ένα κυρίαρχο κράτος, το οποίο περιλαμβάνει μέσα στη δομή του κρατίδια, τα οποία διοικούν μερικώς τον εαυτό τους. Απεναντίας, η συνομοσπονδία αποτελείται από ένα κράτος που περιλαμβάνει δύο ή περισσότερα κυρίαρχα κράτη.

Δεν το είπαμε, όμως ευθαρσώς το κάναμε γνωστό, ότι μέσα στην καρδιά μας ο λέων που κοιμάται ακούει στο όνομα συνομοσπονδία. Ιδού δύο αποδεικτικά στοιχεία: α) Η τουρκική διοίκηση θα μπορεί να υπογράφει συμφωνίες με ξένα κράτη και β) η ΤΔΒΚ θα έχει κυριαρχικά δικαιώματα πάνω στον εναέριο χώρο των εδαφών της.

«Ένα άλλο βασικό σημείο είναι το αίτημά μας για εκπροσώπηση στη διοίκηση, κάτι το οποίο δεν συνάδει με την πληθυσμιακή μας οντότητα. Ενώ οι Τούρκοι εκπροσωπούν το 25% του πληθυσμού της νήσου, εμείς ζητήσαμε το 40% των θώκων της κυβέρνησης [7 Ε/κ και 5 Τούρκοι υπουργοί].

«Ως συμπλήρωμα αυτού ζητούμε η τουρκική κοινότητα να έχει και το δικαίωμα βέτο σε όλα τα νομοθετήματα και στις αποφάσεις της κυβέρνησης. Σε σημαντικούς φορείς, όπως το Συμβούλιο Ανταγωνισμού, θα υπάρχουν 4 Ε/κ και 3 Τούρκοι εκπρόσωποι.

«Αυτό, το οποίο είναι σημαντικότερο και από την εισήγηση: Κατά μια έννοια, εκείνο το οποίο είναι σημαντικότερο και από τις εισηγήσεις, είναι η νοοτροπία η οποία τους έχει δώσει την έμπνευση αυτή. Αυτοί, οι οποίοι ετοίμασαν τις εισηγήσεις αυτές, δεν εμπιστεύονται ούτε κατά κεραία τους Ε/κ. Παράλληλα, δεν έχουν ούτε την παραμικρή ελπίδα ότι οποιαδήποτε συμφωνία μπορεί να προχωρήσει.

«Πιστεύουν ότι ο νέος συνεταιρισμός δεν πρόκειται να προχωρήσει, όπως άλλωστε έγινε και με τη Δημοκρατία που είχε συσταθεί το 1960 και μέσα σε τρία χρόνια κατέρρευσε. Για το λόγο αυτό, καταβάλλουν προσπάθειες όσο είναι δυνατόν να «δέσουν» περισσότερο γερά την τουρκική κοινότητα και να περιλάβουν μέσα στο συμφωνητικό πάρα πολλά πράγματα.

«Αυτοί, οι οποίοι ετοίμασαν τις εισηγήσεις αυτές, δεν έχουν διόλου αυτοπεποίθηση. Βλέπουν με σίγουρο μάτι ότι οι Τούρκοι θα αποτελέσουν δόλωμα στους Ε/κ. Έτσι, καταβάλλουν προσπάθειες ώστε να το παρεμποδίσουν με τη σύσταση ενός μηχανισμού, ο οποίος θα είναι αδύνατο να λειτουργήσει κατά το στάδιο της εφαρμογής. Τότε, όμως, θα πρέπει να υποβάλουμε το εξής ερώτημα: Αφού, λοιπόν, δεν έχεις καμμία εμπιστοσύνη απέναντι στους ανθρώπους αυτούς, τότε γιατί ζητάς να βρεις τον μπελά σου; Γιατί καταβάλλεις προσπάθειες προκειμένου να ιδρύσεις έναν συνεταιρισμό μαζί τους;

Οι εισηγήσεις αυτές έφεραν στο προσκήνιο και κάτι άλλο: Τούρκοι και Ε/κ μακράν απέχουν από έναν συνεταιρισμό. Πριν από αυτό, υπάρχουν άλλα πράγματα, τα οποία πρέπει να γίνουν. Να συγχωρέσουν αλλήλους και να συμφιλιωθούν. Να θάψουν τα όπλα και να ξεχάσουν το παρελθόν. Στους αγρούς του μίσους να σπείρουν αγάπη και κατανόηση. Όμως, αυτό είναι εφικτό;

«Η Κύπρος, αν και στην πραγματικότητα είναι μέλος της Ε.Ε., εντούτοις γεωγραφικά ανήκει στην ασιατική ήπειρο. Είναι ένα κομμάτι της Μέσης Ανατολής. Στην περιοχή αυτή κυριαρχούν το μίσος, το αίμα και η ανοησία. Τώρα, τι πρόκειται να γίνει;

«Ταλάτ και Χριστόφιας θα συνεχίσουν να προχωρούν χέρι - χέρι και μοιράζοντας χαμόγελα, διότι ουδείς θέλει να είναι αυτός, ο οποίος θα διακόψει τις συνομιλίες. Όμως, όλοι πλέον γνωρίζουν ότι πίσω από την τελετουργική πομπή, την οποία ακολουθούν, δεν είναι ένας νυφικός γάμος, αλλά μια νεκροφόρα.»

Subscribe To: costasyennaris.blogspot.com