ΕΚΛΟΓΕΣ Ή "ΕΚΛΟΓΕΣ" ΣΤΑ ΚΑΤΕΧΟΜΕΝΑ

Η Άγκυρα ολοκλήρωσε τις κινήσεις της για τις εκλογές στα κατεχόμενα. (Σημείωση: Δεν αντιλαμβάνομαι το νόημα της αναφοράς στις εκλογές στα κατεχόμενα είτε εντός εισαγωγικών είτε με το πρόθεμα ψευδο. Ορισμένοι έχουν την εντύπωση ότι με αυτό τον τρόπο υπογραμμίζουν το παράνομο των εκλογών αυτών. Ωστόσο, ο όρος εκλογές αποτελεί απλώς μια αναφορά στη διαδικασία –άνθρωποι προσέρχονται στην κάλπη και προβαίνουν σε μια επιλογή. Δεν υπάρχει τίποτα το ψευδο στη διαδικασία αυτή. Και το αποτέλεσμα δεν προσδιορίζει απαραίτητα τη νομιμότητα της διαδικασίας ή του αποτελέσματος. Από την άλλη, η απόφαση του Ευρωπαϊκού Δικαστηρίου ήταν ξεκάθαρη: ακόμα και σε υπό κατοχή περιοχές, κάποια αρχή πρέπει να φροντίζει για την ασφάλεια, για την αστυνόμευση, για τα δικαστήρια μεταξύ ανθρώπων και τη διοίκηση. Όλα αυτά επιτελούνται, χωρίς να αφαιρούν ούτε το ελάχιστο από την παρανομία τους, από μια διοίκηση υποτελή στην κατο-χική δύναμη. Και αυτό είναι που εκθέτει την παρανομία και μάλιστα εκεί που ανήκει, στην Τουρκία. Όλα τα άλλα είναι απλά φληναφήματα.) Και η λεγόμενη διεθνής κοινότητα προσποιείται ότι δεν βλέπει και δεν ακούει. Πρώτα «έπαιξε» με τον Ταλάτ. Τον «έδεσε» στο άρμα της πολιτικής της και τον «αμόλησε» κυριολεκτικά στον κόσμο και στους Τ/Κ. Στη συνέχεια χάιδεψε τον Έρογλου μέχρι που «ο γιατρός» έβαλε δήθεν νερό στο κρασί του και δήλωσε ότι θα συνεχίσει αν εκλεγεί τις συνομιλίες, διατηρώντας έτσι αλώβητη την διεθνή εικόνα της Τουρκίας για τις δήθεν πιέσεις που δήθεν ασκεί στους Τ/Κ για να προωθούν τη λύση. Ωστόσο, ο Έρογλου, όσο και να θέλει να κρύψει τη στοχευμένη κατάληξη που προετοιμάζει (δύο κράτη) δεν κατορθώνει να πείσει για την εξ Άγκυρας μετάλλαξη του. Για αυτό και η Άγκυρα, για να δώσει επιλογές στους «ερογλικούς» τους έριξε στα πόδια τον Ταχσίν Ερτογρούλογλου για τους αποσπάσει ψήφους, να οδηγήσει την αναμέτρηση σε δεύτερο γύρο, όπου και πάλι μπορεί να παίξει το παιγνίδι της με νέα παιγνίδια. Ο Ερτογρούλογου βεβαίως, είναι γνωστό, είναι πολύ πιο ακραίος από το Ντερβίς. Και συνεπώς στα παιγνίδια του δεύτερου γύρου θα μπορεί έτσι να καθορίσει τα όρια τους στο Κυπριακό.
Σε όλο αυτό το παιγνίδι οι Τ/Κ είναι απλοί θεατές. Αλλά παράλληλα σαν θεατές σε ένα έργο που έχουν ξαναβιώσει, βλέπουν και τις τελευταίες προσ-δοκίες τους να εξανεμίζονται ακόμα και από αυτόν στον οποίο είχαν επεν-δύσει τις ελπίδες τους, τον Ταλάτ. Η επομένη των εκλογών προδιαγράφεται δύσκολη και για τους Τ/Κ και για τους Ε/Κ. Το ερώτημα είναι: έχουν λόγο οι Ε/Κ να θέλουν ή να μην θέλουν ένα συγκεκριμένο αποτέλεσμα στις ε-κλογές των Τ/Κ; Και βεβαίως έχουν. Όχι ένα, αλλά πολλούς λόγους. Και συνεπώς προκύπτει το επόμενο ερώτημα: Τι κάνουν λοιπόν για να βοηθή-σουν; Θα μπορούσαν να γνωρίζουν περισσότερα για όσα συμβαίνουν στα κατεχόμενα, παρά να κρύβονται πίσω από υποκριτικές τοποθετήσεις. Θα μπορούσαν να γνωρίζουν τις διαφορές μεταξύ των υποψηφίων. Θα μπορού-σαν να γνωρίζουν συγκεκριμένα και όχι γενικά και αφοριστικά, το ρόλο της κατοχικής δύναμης στις εκλογές αυτές. Θα μπορούσαν ακόμα να βοηθή-σουν τους Τ/Κ να διατηρήσουν τις ελπίδες τους και να διαφυλάξουν τις προσδοκίες τους, αλλά και να προστατεύσουν το δικαίωμα τους να απαιτούν η βούληση τους να γίνεται σεβαστή και να μη νοθεύεται. Αυτό, σε τελευταία ανάλυση είναι η «σταθμισμένη ψήφος» που ο Αρχιεπίσκοπος αφόρισε.

ΛΕΥΚΩΣΙΑ
15.3.2010