Διάβασα πολύ προσεκτικά όλα τα σχόλια για τα οποία και σας ευχαριστώ. Για μένα τα σχόλια αυτά αποδεικνύουν, κόντρα στην προπαγάνδα που θέλουν τους Κυπρίους να «έχουν κουραστεί με το Κυπριακό», ότι συνειδητοποιούν ότι το Κυπριακό αφορά το μέλλον των παιδιών μας. Και λογικό είναι να ανησυχούν και να αγωνιούν.
Σχολιάζοντας τη νίκη Έρογλου ένας πολύ γνωστός Τούρκος δημοσιογράφος που έλεγε την περασμένη Δευτέρα το εξής: «Κώστα, έχουμε πια ένα κοινό εχθρό και ένα απρόσμενο κοινό φίλο» . Και βεβαίως ο εχθρός ήταν ο Έρογλου, ο κοινός εχθρός όμως: Ο ’Ερτογαν, ήταν η απάντηση. Και έχει τελικά δίκαιο. Ο Έρτογαν παίζει για πολύ μεγαλύτερα πράγματα από το Κυπριακό και τις αντιλήψεις των T/K εθνικιστών για το Κυπριακό. Το Κυπριακό είναι ένα χαρτί για τον Έρτογαν το οποίο θέλει να παίξει στα μέτωπα που έχει ανοικτά. Και τα μέτωπα αυτά δεν αφορούν το Κυπριακό, αλλά τις ευρωπαϊκές φιλοδοξίες της Τουρκίας και ότι αυτό συνεπάγεται.
Ο Έρτογαν προτιμούσε τον Ταλάτ, αλλά δεν τον χαλά ο Έρογλου. Ξέρει ότι το χαρτί του Κυπριακού θέλει να το παίξει έως τη στιγμή της ένταξης της χώρας του στην ΕΕ. Και εκεί θέλει να οδηγήσει τα πράγματα, ενώ την ίδια στιγμή δίνει τις μάχες του στο εσωτερικό. Αυτό που θα τον βόλευε σε αυτή τη φάση είναι ένα πακέτο για να εξαργυρώσει αυτά που δεν μπορεί να αποφύγει να πράξει, όπως είναι το άνοιγμα των λιμανιών. Είναι προφανές ότι θέλει να το ανταλλάξει με απευθείας εμπόριο, το οποίο μπορεί να πάρει με αντάλλαγμα το Βαρώσι, το οποίο θα δώσει με αντάλλαγμα….
Οι ξένοι αξιοποιούν την εκλογή Έρογλου προωθώντας πολυμερή, ως δήθεν μέσον απομόνωσης του, πράγμα που βολεύει την Άγκυρα για να προωθήσει λύση πακέτο. Ο Έρογλου είναι το φόβητρο. Και αυτό, αγαπητοί μου, είναι το Τουρκικό σχέδιο Β. Μην εκπλαγείτε να δούμε αναγνώριση της Κυπριακής Δημοκρατίας αλλά μόνο ως επικράτεια στις ελεύθερες περιοχές και προώθηση αναγνώρισης παράλληλα της λεγόμενης ΤΔΒΚ.
Τα δύσκολα τώρα αρχίζουν. Και αυτός είναι ο λόγος για τον οποίο πρέπει να ενδιαφερόμαστε για το τι γίνεται στα κατεχόμενα εφόσον αυτό επηρεάζει το μέλλον όλων μας.
Subscribe to:
Post Comments (Atom)
Posts
Κύριε Γεννάρη,
ReplyDeleteο κίνδυνος της αναγνώρισης του ψευδοκράτους υφίσταται πάντα, αλλά δεν μπορεί να χρησιμοποιείται επιλεκτικά και ανασταλτικά ως φόβητρο για όλες τις πιθανές εξελίξεις. Η κυβέρνηση οφείλει να δώσει επαρκείς εξηγήσεις για ποιο λόγο δαιμονοποιεί την ξένη παρέμβαση (το "βολεύει την Άγκυρα", δεν αποκλείει το γεγονός, ότι μπορεί να βολεύει και τους Ελληνοκύπριους...), την ίδια στιγμή που οι συνομιλίες με τον κ. Έρογλου προβλέπονται να οδηγηθούν σε αδιέξοδο. Τί προτείνει επιτέλους η διαπραγματευτική μας ομάδα, πώς φαντάζεται να συνεχίσει τις προσπάθειες και με ποιόν, αφού πλέον όσοι επιδιώξουν να βοηθήσουν, φωτογραφίζονται αυτομάτως ως εχθροί της Κύπρου;
Ο χριστοφιας και το ακελ δεν επιθυμουν λυση. Οι πραξεις τους τα τελευτεα εφτα χρονια αυτο δειχνουν.
ReplyDeleteΕκλογη παπαδοπουλου το 2003, οχι 2004 στο σχεδιο που κατα το ιδιο το ακελ :
"Με το Σχέδιο Ανάν επανενώνεται η Κύπρος. Η Κυπριακή Δημοκρατία μετατρέπεται σε δικοινοτική, διζωνική ομοσπονδία υπό την ονομασία Ενωμένη Κυπριακή Δημοκρατία, με μία κυριαρχία, μία διεθνή προσωπικότητα και μία ιθαγένεια.
- Τερματίζεται η κατοχή με τη σταδιακή αποχώρηση 39 και πλέον χιλιάδων στρατευμάτων. "
, δημιουργεια της περιρεουσας ατμοσφαιρας απο τον χριστοφια, στηρηξει στον τασσο μεχρι την ληξη της θητειας του, προσπαθεια για διαπραγματευσεις απο το μηδεν με την εκλογη του, αρνηση εντατικοποιησης των διαπραγματευσεων με τον ταλατ, κολυσιεργια, και με δηλωσεις του χριστοφια αντρου πολεμος εναντιων οτιδοιποτε θα μπορουσεν να δημιουργησει μομεντουμ για την λυση μεσα στην κοινωνια με αποτερο στοχον την εκλογη του ερογλου για να μπορεσουν να χωστουν πισω του.
Για αυτους (χριστοφια και ακελ) ο ερογλου δεν ειναι εχθρος ειναι συμμαχος. Εχθρος για αυτους ειναι ο Ερτογαν.