ΤΟΥΡΚΙΚΟΙ ΕΛΙΓΜΟΙ ΚΑΙ Ε/Κ ΠΟΛΙΤΙΚΗ ΑΦΕΛΕΙΑ

Υπάρχει ένα ερώτημα που πρέπει να απαντηθεί από όλους: Γιατί η τουρκι-κή πλευρά επέλεξε να καταθέσει προτάσεις –«ιδέες», προτιμά να τις αποκα-λεί- αυτή τη χρονική περίοδο –πριν από την έναρξη των εντατικών και όχι όταν οι δύο ηγέτες διαπραγματεύονταν ακριβώς το θέμα της διακυβέρνησης και του διαμερισμού εξουσίας. Η απάντηση είναι απλή, οφθαλμοφανής και έχει να κάνει με το σχέδιο Β της τουρκικής πλευράς το οποίο κυριάρχησε στα τουρκικά ΜΜΕ λίγο πριν την κατάθεση των προτάσεων.
Η στάση της τουρκικής πλευράς –και κυρίως η επιρροή της Τουρκίας στη διαμόρφωση της διαπραγματευτικής τακτικής του Ταλάτ- αποσκοπούσε στη δημιουργία συνθηκών που θα της επέτρεπαν να; Προχωρήσει στο σχέδιο Β. Τι περίπου προβλέπει το σχέδιο Β το περιγράψαμε από αυτήν εδώ τη θέση. Είναι προφανές ότι ο νεοφανής μάγος της τουρκικής διπλωματίας εκτιμά ότι έφθασε η ώρα για να προχωρήσει στο σχέδιο Β. Προφανώς εκτιμά επίσης ότι στο τέλος των εντατικών η κάθε πλευρά θα κριθεί από τη στάση και τη συμπεριφορά της στη διάρκεια της διαπραγματευτικής διαδικασίας. Πα-ράλληλα, οι προτάσεις ή ιδέες της τουρκικής πλευράς αποτελούν δώρο στον Ταλάτ ενόψει εκλογών. Μπορεί τώρα να αντιμετωπίσει τον Ντερβίς Έρογλου στην εκλογική παλαίστρα λέγοντας ότι είναι αυτός που κατέθεσε προτάσεις για την κατοχύρωση συμφερόντων της Τουρκίας στην Κύπρο. Και συνεπώς μπορεί να αντιμετωπίσει την κριτική του Έρογλου για δήθεν παραχωρήσεις.
Αυτό ωστόσο που προκαλεί αίσθηση είναι η πολιτική αφέλεια όσων έσπευ-σαν να αποφανθούν ότι «καταρρέει η στρατηγική Χριστόφια» ότι «εκφυλί-στηκαν πλήρως οι συνομιλίες». Υποδεικνύοντας, χωρίς να το λένε, ότι θα πρέπει να διακοπούν οι συνομιλίες. Και φωνασκούντες υπέρ της αναθεώρη-σης της στρατηγικής της Ε/Κ πλευράς. Αλλαγή στρατηγικής σημαίνει, βέ-βαια και αλλαγή στόχου. Τολμούν όμως να πουν ποιο στόχο θέλουν να πε-ριλάβουν στη νέα στρατηγική; Ή άκουσε κανένας οποιονδήποτε από αυτούς να λέει τι είδους στρατηγική προτείνει; Πόση, από την άλλη, πολιτική αφέ-λεια χρειάζεται για να αντιληφθεί κανείς ότι επιδίωξη της τουρκικής πλευ-ράς είναι να ωθήσει την Ε/Κ στην αποχώρηση από τη διαδικασία για να δι-ευκολύνει έτσι την εφαρμογή του τουρκικού σχεδίου Β; Η στάση των υπο-στηρικτών των αναθεωρητών της Ε/Κ στρατηγικής δεν ισοδυναμεί με στήριξη του τουρκικού παιγνιδιού για την ώθηση της Ε/Κ πλευράς στην αποχώρηση από την διαδικασία; Πολύ περισσότερο καθώς η τουρκική πλευρά ανέλαβε ολόκληρη εκστρατεία για να «εξηγήσει» ότι αυτό που κατέθεσε δεν είναι προτάσεις αλλά ιδέες, άρα «διαπραγματεύσιμες» -με προφανή στόχο να παρασύρει την Ε/Κ σε συζήτηση των συνομοσπονδιακών «ιδεών» της.
Η κατάσταση αντιμετωπίζεται με τον ίδιο επικοινωνιακό τρόπο που υποβλή-θηκαν οι «ιδέες». Η Ε/Κ πλευρά καταθέτει προτάσεις ή ιδέες που υποσκιά-ζουν τις τουρκικές και που θέτουν στο τραπέζι ζητήματα που ενισχύουν το ένα κράτος, τη μια διεθνή προσωπικότητα και την μια ιθαγένεια.
Εκείνοι τέλος, που ωρύονται για την τουρκική αξίωση να αναγνωριστούν στους Τούρκους υπηκόους οι τέσσερις βασικές ελευθερίες που ισχύουν για τους Ευρωπαίους πολίτες, αναρωτιέται κανείς που ήταν –ή όντως, πόσο κα-λά παρακολουθούν τις εξελίξεις που αφορούν το Κυπριακό, όταν ο Νταβού-τογλου κατέθετε για πρώτη φορά επίσημα αυτή τη θέση ισχυριζόμενος μά-λιστα ότι συνάδει και με τις αρχές και τις αποφάσεις του ΟΗΕ- που ήταν λοιπόν όλοι αυτοί που ωρύονται σήμερα όταν ο Νταβούτογλου κατέθετε τη θέση αυτή στο Συμβούλιο Σύνδεσης Τουρκίας ΕΕ στις 19, 20 Μαίου, το 2009, στις Βρυξέλλες;

ΛΕΥΚΩΣΙΑ
10.1.2010
Subscribe To costasyennaris.blogspot.c

Η ΥΠΟΝΟΜΕΥΣΗ ΕΚ ΣΤΟΜΑΤΟΣ ΝΤΑΒΟΥΤΟΓΛΟΥ

Είναι πλέον προφανές ότι οι περισσότερες από τις δυσκολίες στις συνομιλίες προκύπτουν από την εμμονή της Τουρκίας στην αντίληψη ότι η λύση θα πρέπει πρωτίστως να υπηρετεί τα δικά της εθνικά συμφέροντα και σχεδιασμούς. Εκ των πραγμάτων, παρά τη βούληση του να προωθήσει λύση στο Κυπριακό, ο Ταλάτ δεν έχει άλλη επιλογή, ή μάλλον, η μόνη επιλογή που θα του διασφαλίζει την παραμονή του στο πηδάλιο των Τ/Κ, είναι να ευθυγραμμίζεται με τις υποδείξεις της Άγκυρας. Οι υποδείξεις αυτές δεν προσλαμβάνουν μορφή εντολών, αλλά μια περισσότερο «εκλεπτυσμένη» διάσταση. Οι υποδείξεις παρουσιάζονται ως δήθεν προϊόν διαβουλεύσεων. Πρόκειται βέβαια για ένα επικίνδυνο παιγνίδι που όντως οδηγεί και τον ίδιο τον Ταλάτ σε επικίνδυνους δρόμους, καθώς στη συνέχεια υποχρεώνεται να υποστηρίζει στο τραπέζι των διαπραγματεύσεων τα τουρκικά και όχι τα τουρκοκυπριακά ή τα κυπριακά συμφέροντα.
Πρόσφατο παράδειγμα οι αναφορές του «μάγου» της τουρκικής διπλωματίας Αχμέντ Νταβούτογλου στο 47η σύνοδο του Συμβουλίου Σύνδεσης Τουρκίας-ΕΕ τον περασμένο Μάιο στις Βρυξέλλες. Εκεί ο κ. Νταβούτογλου αξίωσε την ίση μεταχείριση Ελλάδας και Τουρκίας μετά τη λύση από την ομόσπονδη Κύπρο. Ανεξάρτητα, δηλαδή, από το γεγονός ότι η Ελλάδα και η ομόσπονδη Κύπρος είναι και θα είναι μέλη της ΕΕ, ενώ η Τουρκία όχι.
Αξίζει να υπενθυμίσουμε τη σχετική αναφορά Νταβούτογλου:
«Σε ευθυγράμμιση με το κεκτημένο των Ηνωμένων Εθνών και με τη φύση του Κυπριακού ζητήματος, στο πλαίσιο λύσης θα πρέπει να διατηρηθεί η ίση μεταχείριση στο νησί της Τουρκίας και της Ελλάδας, περιλαμβανομένων και των τεσσάρων ελευθεριών της ΕΕ (ελεύθερη διακίνηση αγαθών, υπηρεσιών, ανθρώπων και κεφαλαίων.)
Αυτό σημαίνει απλά ότι οι εκ Τουρκία Τούρκοι, το τουρκικό κεφάλαιο και τα τουρκικά προϊόντα θα αντιμετωπίζονται ως να είναι ευρωπαϊκά. Θα μπορούν δηλαδή οι Τούρκοι να εγκαθίστανται και να εργάζονται όπου θέλουν στην Κύπρο ανεμπόδιστα, θα μπορούν να επενδύουν όπου θέλουν στο νησί και θα μπορούν να κυκλοφορούν τα τουρκικά προϊόντα ως να είναι ευρωπαϊκά. Όσα δηλαδή θα πετύχει όταν ενταχθεί πλήρως στην ΕΕ. Με άλλα λόγια, θα μπορεί η Τουρκία να πλημμυρίσει την Κύπρο με νόμιμους έποικους, ανοίγοντας έτσι διάπλατα το δρόμο της εφαρμογής της συνταγής της Αλεξανδρέττας.
Το σημαντικό είναι ότι η Τουρκία ΟΥΔΕΠΟΤΕ εξέφρασε υποστήριξη στις παραμέτρους λύσης του Κυπριακού που συμφώνησαν ο Πρόεδρος Χριστόφιας και ο Μεχμέτ Αλί Ταλάτ στις 23 Μαΐου 2008. Δεν υπάρχει ούτε μία δήλωση οποιουδήποτε Τούρκου αξιωματούχου που να εκφράζει υποστήριξη στις παραμέτρους λύσης. Εκφράζεται πάντα υποστήριξη στη ΔΙΑΔΙΚΑΣΙΑ των συνομιλιών, αλλά ποτέ στις συμφωνημένες παραμέτρους (μια διζωνική, δικοινοτική ομοσπονδία, με μια διεθνή προσωπικότητα, μια υπηκοότητα και με πολιτική ισότητα όπως καταγράφεται στις αποφάσεις του ΟΗΕ). Η κακές προθέσεις της Τουρκίας διαφαίνονται και από την προσπάθεια διαστρέβλωσης του πλαισίου λύσης, εκθέτοντας τον Ταλάτ και ευθυγραμμίζοντας τον σε τελική ανάλυση να ευθυγραμμιστεί με τη γραμμή της Άγκυρας.
Στην ίδια τοποθέτηση με τον πιο επίσημο τρόπο ο Νταβούτογλου έδωσε απτά παραδείγματα της υπονομευτικής τακτικής της Τουρκίας σε ότι αφορά τις συνομιλίες, την ουσία και όχι τη διαδικασία.
• Αξίωσε αποσύνδεση της ενταξιακής πορείας της Τουρκίας από τη στάση της στο Κυπριακό.
• Αξίωσε «ακύρωση του εμπάργκο», με αντάλλαγμα να εφαρμόσει αυτό που ανέλαβε η ίδια η Τουρκία ως υποχρέωση της με το πρωτόκολλο της Άγκυρας –με το άνοιγμα των λιμανιών και των αεροδρομίων της στα κυπριακά πλοία και αεροπλάνα.
• Σκόπιμα παραπλανεί και διαστρεβλώνει τις παραμέτρους λύσης του Κυπριακού που καθορίζονται μέσα από τις αποφάσεις του ΟΗΕ: «Το Κυπριακό πρόβλημα μπορεί να λυθεί μόνο στο πλαίσιο του ΟΗΕ και στη βάση των παραμέτρων που από καιρό καθόρισαν τα Ηνωμένα Έθνη και που είναι η διζωνικότητα, η πολιτική ισότητα των δύο πλευρών και ένας νέος συνεταιρισμός που θα έχει δύο Συνιστώντα Κράτη που θα αυτοκυβερνώνται κυρίαρχα». Δύο χωριστά κράτη, ουσιαστικά.
• Αξιώνει τη διατήρηση της συνθήκης εγγυήσεως.
• Αξιώνει να αγνοηθούν οι αποφάσεις του Ευρωπαϊκού Δικαστηρίου Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων και η λύση να μην υπόκειται στην κρίση του ΕΔΑΔ, αλλά να αποτελέσει πρωτογενές ευρωπαϊκό δίκαιο.
• Αξιώνει επίσης να τερματισθούν οι προσπάθειες της Κυπριακής Δημοκρατίας στον ενεργειακό τομέα στη ζώνη οικονομικής εκμετάλλευσης της και να αναγνωριστούν «κυρίαρχα τουρκικά δικαιώματα» στη θαλάσσια περιοχή της Κύπρου.
Την ίδια στιγμή που ο Νταβούτογλου πάσκιζε να πείσει για τις «καλές προθέσεις» της Τουρκίας, ο υπουργός για τα ευρωπαϊκά θέματα Εγκεμαν Μπαγίς, αξίωσε στην ίδια σύνοδο την αναγνώριση του ψευδοκράτους. Πως; Ζητώντας από την ΕΕ να αναγνωρίσει το παράνομο αεροδρόμιο της Τύμπου και καλώντας το EUROCONTROL να αναγνωρίσει τις παράνομες αρχές εναέριας κυκλοφορίας του ψευδοκράτους.
Εκ στόματος Νταβούτογλου συνεπώς και βοηθούντος του λαλίστατου Μπαγίς, τεκμηριώνεται η υπονομευτική προσέγγιση των συνομιλιών Χριστόφια-Ταλάτ. Και βεβαίως καθίσταται αντιληπτό γιατί ο Ταλάτ παρουσιάζεται όπως παρουσιάζεται στο τραπέζι των διαπραγματεύσεων. Αυτά θα πρέπει να τεθούν επίσημα και ενώπιον της διεθνούς κοινότητας, με αίτημα να αξιωθεί η απελευθέρωση του Ταλάτ από την εκβιαστική πίεση που του ασκεί η Άγκυρα ώστε να μπορέσει να διαπραγματευθεί ελεύθερα και με γνώμονα το συμφέρον της Κύπρου και των καλώς νοουμένων συμφερόντων των Τ/Κ, παρά εκείνων της Τουρκίας.

Subscribe To costasyennaris.blogspot.com